بررسی اثر میانقاب ها در آسیب پذیری و سطح عملکرد قاب های خمشی فولادی با شکل پذیری بالا

به دلیل پیچیده بودن روش طراحی دیوارهای مصالح بنایی و فقدان یک مدل مناسب به طور معمول میانقاب ها را به عنوان اعضای غیر سازه ای در نظر گرفته از آنها در آنالیز و طراحی سازه چشم پوشی می شود. هر چند چشم پوشی کردن از اثر میانقاب ها از نقطه نظر مقاومت می تواند بهتر باشد چرا که این دیوارها با مقاومت اضافی که به قاب می دهند در تحمل نیروی زلزله و در نتیجه پایداری کلی سازه تاثیر مثبتی دارند ، ولی نادیده گرفتن میانقاب همیشه درست نیست. بدین شکل که میانقاب با افزایش سختی قاب میان پر باعث می شود که آن قاب سهم بیشتری از نیروی جانبی را جذب کند . علاوه بر سختی ، مقاومت ، زمان تناوب ، نیروهای داخلی و سایر خصوصیات قاب های میانپر با قاب های خالی مشابه تفاوت دارد . این تفاوت علاوه بر تحقیقات نظری و آزمایشگاهی محققین مختلف ، در زلزله های مختلف به وضوح مشاهده شده است . بنابر این در طراحی قاب میانپر نمی توان از اثر میانقاب ها صرف نظر کرد و به نحوی باید اثرات آنها در تحلیل و طراحی در نظر گرفته شود . در پژوهش حاضر تاثیر میانقاب های بنایی بر آسیب پذیری قاب های خمشی فولادی با شکل پذیری بالا مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و سطح عملکرد قاب در دو حالت وجود میانقاب و عدم وجود میانقاب با هم مقایسه می شود . پس از بررسی نتایج مشاهده شد که وجود میانقاب سبب بهبود سطح عملکرد کلی قاب ها شد و میزان شاخص خرابی را کاهش داد .